Ταξιδεύοντας με τα τρένα του ΟΣΕ

Για τον ΟΣΕ

Κύριε διευθυντά

Θέλοντας να ταξιδέψω από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα με τον ΟΣΕ, δοκίμασα να αγοράσω εισιτήριο μέσω Ιnternet. Ανεπιτυχώς, γιατί το site ήταν δύσχρηστο. Τελικά, πήγα σε γραφείο του ΟΣΕ και βέβαια το πλήρωσα και ακριβότερα.

Oταν πήγα στον σταθμό για να ταξιδέψω (10/8), είδα μια εικόνα εγκατάλειψης. Οι μεγάλοι πίνακες ανακοινώσεων δεν δούλευαν. Οι τουαλέτες ήταν γεμάτες γκραφίτι, βρώμικες, με χαλασμένους νιπτήρες. Χαρτί υγείας δεν υπήρχε πουθενά. Στις πλατφόρμες δεν υπήρχε πληροφόρηση για δρομολόγια και τρένα, με αποτέλεσμα να πρέπει να βρεις υπάλληλο για να ρωτήσεις. Υπήρχε υπάλληλος, αλλά έπρεπε να τον ανακαλύψεις, γιατί δεν φορούσε ούτε στολή ούτε καπέλο.

Μέσα στο τρένο, δεν έγινε ανακοίνωση από το μεγάφωνο για το δρομολόγιό του. Eγιναν, βέβαια, ανακοινώσεις μετά για τους σταθμούς που ακολουθούσαν, όλες όμως στα ελληνικά, προβληματίζοντας τους ξένους επιβάτες. Ούτε ο ελεγκτής του τρένου φορούσε στολή ή καπέλο. Κάποια στιγμή, ένας επιβάτης έριξε κάτω το κυπελλάκι του καφέ που είχε μόλις αγοράσει από το κυλικείο. Αφού δοκίμασε να καθαρίσει μόνος του το πάτωμα για να μη λερωθούν οι βαλίτσες, πήγε να ειδοποιήσει το κυλικείο να στείλουν την καθαρίστρια. Πήρε την απάντηση «δεν υπάρχει πια καθαρίστρια στο τρένο… κατεβαίνει στο Λιανοκλάδι!». Φτάσαμε στην Αθήνα με περίπου μία ώρα καθυστέρηση. Φυσικά, δεν ακούστηκε συγγνώμη από το μεγάφωνο για την αργοπορία.

Κάποιοι θα πουν ότι αυτά είναι λεπτομέρειες. Δυστυχώς, είναι τα βασικά. Κάποιοι άλλοι, ότι χρειάζονται λεφτά και είμαστε υπό καθεστώς χρεοκοπίας. Επίσης δυστυχώς, τα περισσότερα από τα παραπάνω προβλήματα δεν οφείλονται σε έλλειψη χρημάτων, αλλά σε έλλειψη προγραμματισμού…

Μωρις Σιακκης